We have survived!
Door: Roy Willard
Blijf op de hoogte en volg Roy
20 Augustus 2015 | Sri Lanka, Galle
Hallotjes allemaal,
De week is weer doormidden en dus weer tijd voor een verslag. Ik probeer dit toch wel in stand te houden zolang ik nog wat te vertellen heb, maar ik moet zeggen dat het ditmaal niet veel is. Eigenlijk was het weer een normale week aan boord van deze schuit. De piratenwachten zijn achter de rug en het “normale” is weer begonnen. Stiekem ben ik ook wel blij dat we terug zitten in het normale ritme. Door de piratenwacht moest ik ’s nachts, in de ochtend en namiddag wachtlopen. Hierdoor kon je niet meer dan zes uur slapen aan een stuk en moest dat dus worden verdeeld. Niet echt voor mij weggelegd al zeg ik het zelf. Doe mij maar m’n knuffeltje, duim in je mond, foetus houding en knorren maar. Maar deze wachten hadden natuurlijk ook wat positiefs, het gaf mij en de tweede stuurman mooi de tijd om ons te verdiepen in de prachtige sterrenhemel die te ’s nachts te zien is, als het niet bewolkt is. En geloof het of niet maar ik kan zowaar meer herkennen dan alleen het Steelpannetje na deze nachten, ook de pijn in je nek die je overhoudt aan het turen naar de hemel.
Na al dit enorm harde werken de afgelopen nachten is door de kapitein besloten dat hij elke woensdag bij de koffie iets lekkers wil. Dan is de werkweek doormidden en dat moeten we vieren. En natuurlijk is er maar een iemand die deze taak geheel democratisch toegewezen krijgt, de leerling! Dikke prima al zeg ik het zelf, woensdagmorgen na mijn wacht werk ik snel een ontbijtje naar binnen om vervolgens de kombuis onveilig te maken. Zo had ik vorige week speculaasbrokken op het menu staan en was het gisteren appelflappen van de ambachtelijke bakker. Omdat ze dit tot nu toe allemaal goed bevalt moet ik dit natuurlijk vol zien te houden tot ik weer van boord stap. Mochten er nog recepten zijn die ik zeker niet moet vergeten voor te schotelen dan hoor ik dat graag.
De rest van de week is rustig verlopen, diversen werkzaamheden op het schip uitgevoerd. Van het verbranden van de plaatselijke vuilnisbelt tot het inspecteren van ballast tanken en het controleren van het gehele CO2 systeem tot het weder opbouwen van het zwembad. Deze is door de blamage die ervoor heeft gezorgd dat ik de hele middag heb staan dweilen verhuist naar de bakboordzijde van het schip. Wat helemaal niet verkeerd uitkomt want hierdoor hebben we na werktijd nog een beetje zon om aan ons kleurenschema te werken.
Vanmorgen had ik zoals gewoonlijk weer wacht om vijf uur, een drukte van jewelste op het radarscherm. We waren namelijk bezig met de aankomst richting Galle, Sri Lanka. Het was de bedoeling dat de mannen van de beveiliging hier van boord zouden worden gehaald. De wapens gingen weer in de daarvoor bestemde koffers en gingen samen met de mannen overboord naar het bootje wat ze weer naar het vaste land zou brengen. Met dit gedaan te hebben kan ik met opgeheven hoofd zeggen dat ik de eerste doortocht van de Golf van Aden heelhuids heb overleeft! Laten we dit voor de terugreis vooral vasthouden. De koers is inmiddels weer ingesteld op Tanjung Langsat, Maleisië. De planning is hier om 28 augustus aan te komen om daar vervolgens een deel van de lading te lossen. Een lekker gevoel dat we bijna weer voet kunnen zetten aan het vaste land. Na dan vijf weken op zee te hebben gezeten is het toch altijd fijn om weer wat andere gezichten en omgeving te zien. Maar voordat het zover is staat ons Straat Malaca nog te wachten. De aanstroom route voor Singapore en Maleisië. Een druk vaarwater die ook bekend staat om de bezoeken van voorstanders van piraterij. Het is dus hier ook oppassen geblazen maar dan nu zonder extra Schwarzeneggers en Bruce Lee’s aan boord. Maar we hebben het kunstje nu af kunnen kijken dus het moet helemaal goed komen.
Ik ga er weer een einde aan breien want ik zie dat we zo gaan avondeten. Ik zit trouwens op het moment in de tijdzone +5 UTC, dus drie uur voor op Nederland. Direct in Maleise zal dit +8 UTC worden. Dit was hem voor deze week, hopelijk was het onderbreken van wat je ook aan het doen was het waard om mijn gebrabbel te lezen. Bedankt en tot volgende week!
Roy
De week is weer doormidden en dus weer tijd voor een verslag. Ik probeer dit toch wel in stand te houden zolang ik nog wat te vertellen heb, maar ik moet zeggen dat het ditmaal niet veel is. Eigenlijk was het weer een normale week aan boord van deze schuit. De piratenwachten zijn achter de rug en het “normale” is weer begonnen. Stiekem ben ik ook wel blij dat we terug zitten in het normale ritme. Door de piratenwacht moest ik ’s nachts, in de ochtend en namiddag wachtlopen. Hierdoor kon je niet meer dan zes uur slapen aan een stuk en moest dat dus worden verdeeld. Niet echt voor mij weggelegd al zeg ik het zelf. Doe mij maar m’n knuffeltje, duim in je mond, foetus houding en knorren maar. Maar deze wachten hadden natuurlijk ook wat positiefs, het gaf mij en de tweede stuurman mooi de tijd om ons te verdiepen in de prachtige sterrenhemel die te ’s nachts te zien is, als het niet bewolkt is. En geloof het of niet maar ik kan zowaar meer herkennen dan alleen het Steelpannetje na deze nachten, ook de pijn in je nek die je overhoudt aan het turen naar de hemel.
Na al dit enorm harde werken de afgelopen nachten is door de kapitein besloten dat hij elke woensdag bij de koffie iets lekkers wil. Dan is de werkweek doormidden en dat moeten we vieren. En natuurlijk is er maar een iemand die deze taak geheel democratisch toegewezen krijgt, de leerling! Dikke prima al zeg ik het zelf, woensdagmorgen na mijn wacht werk ik snel een ontbijtje naar binnen om vervolgens de kombuis onveilig te maken. Zo had ik vorige week speculaasbrokken op het menu staan en was het gisteren appelflappen van de ambachtelijke bakker. Omdat ze dit tot nu toe allemaal goed bevalt moet ik dit natuurlijk vol zien te houden tot ik weer van boord stap. Mochten er nog recepten zijn die ik zeker niet moet vergeten voor te schotelen dan hoor ik dat graag.
De rest van de week is rustig verlopen, diversen werkzaamheden op het schip uitgevoerd. Van het verbranden van de plaatselijke vuilnisbelt tot het inspecteren van ballast tanken en het controleren van het gehele CO2 systeem tot het weder opbouwen van het zwembad. Deze is door de blamage die ervoor heeft gezorgd dat ik de hele middag heb staan dweilen verhuist naar de bakboordzijde van het schip. Wat helemaal niet verkeerd uitkomt want hierdoor hebben we na werktijd nog een beetje zon om aan ons kleurenschema te werken.
Vanmorgen had ik zoals gewoonlijk weer wacht om vijf uur, een drukte van jewelste op het radarscherm. We waren namelijk bezig met de aankomst richting Galle, Sri Lanka. Het was de bedoeling dat de mannen van de beveiliging hier van boord zouden worden gehaald. De wapens gingen weer in de daarvoor bestemde koffers en gingen samen met de mannen overboord naar het bootje wat ze weer naar het vaste land zou brengen. Met dit gedaan te hebben kan ik met opgeheven hoofd zeggen dat ik de eerste doortocht van de Golf van Aden heelhuids heb overleeft! Laten we dit voor de terugreis vooral vasthouden. De koers is inmiddels weer ingesteld op Tanjung Langsat, Maleisië. De planning is hier om 28 augustus aan te komen om daar vervolgens een deel van de lading te lossen. Een lekker gevoel dat we bijna weer voet kunnen zetten aan het vaste land. Na dan vijf weken op zee te hebben gezeten is het toch altijd fijn om weer wat andere gezichten en omgeving te zien. Maar voordat het zover is staat ons Straat Malaca nog te wachten. De aanstroom route voor Singapore en Maleisië. Een druk vaarwater die ook bekend staat om de bezoeken van voorstanders van piraterij. Het is dus hier ook oppassen geblazen maar dan nu zonder extra Schwarzeneggers en Bruce Lee’s aan boord. Maar we hebben het kunstje nu af kunnen kijken dus het moet helemaal goed komen.
Ik ga er weer een einde aan breien want ik zie dat we zo gaan avondeten. Ik zit trouwens op het moment in de tijdzone +5 UTC, dus drie uur voor op Nederland. Direct in Maleise zal dit +8 UTC worden. Dit was hem voor deze week, hopelijk was het onderbreken van wat je ook aan het doen was het waard om mijn gebrabbel te lezen. Bedankt en tot volgende week!
Roy
-
20 Augustus 2015 - 15:36
Lieke:
Schoonbroertje, wat lees ik nou! Knuffeltje, duim in de mond, foetushouding.. wie had dat gedacht achter zo'n grote, stoere man ;) Wat fijn dat je het zo naar je zin hebt en dat jullie weer in iets rustiger, piratenloos vaarwater vertoeven. Werkse & ook veel plezier! (Maleisië is geen verkeerd vooruitzicht volgens mij) ;) Liefs, Lieke -
20 Augustus 2015 - 20:52
Kenneth:
Hey Roy, mooie verhalen hoor, ik kan er weer maximaal van genieten. En Malacce Strait valt toch wel mee? Soms vissersbootjes met een tl-balk achterop, waxinelichtjes of andere onherkenbare markeringen. Kwestie van goed opletten of de volgende ochtend de bulb schoonmaken. En mooi dat je de sterren hebt bestudeerd. Ik ben benieuwd wat er is bijgekomen naast het steelpannetje (is volgens mij trouwens wel een behoorlijke pan). Ben benieuwd of je nog HET bekende gezicht van Zeewolde gaat tegen komen in Maleisië. Zou wel te grappig zijn. Voor de ' heel holland bakt' wedstrijd heb ik nog wel wat suggesties: kokosmakronen, gevulde koeken, moorkoppen, worstebroodjes, appelbollen, surrogaatjes, wentelteefjes, brownies (als dat nog mag van de EUcommissie), lange of korte vingers, tomspoes, kwarkbol en natuurlijk de bruidstaart. Keuze genoeg zou je denken. Succes ermee.
Behouden vaart en geniet van alles wat je ziet en beleeft.
Groeten, Kenneth -
24 Augustus 2015 - 10:48
Roy Willard:
Ha Kenneth, Malacca Strait is nu vooral overval ipv van gijzeling van de schepen. maar inderdaad ook op de tl-balkjes letten. HET bekende gezicht zeewolde denk ik niet meer tegen te komen. we liggen inmiddels te drijven voor de kust van Sumatra omdat we nog niet naar binnen kunnen. Ook gaan we in ploegendiensten werken van 12 op 12 af, dus even kijken of er een mogelijkheid is om de binnenlanden te kunnen verkennen.
Voor aankomende week had ik inderdaad al worstenbroodjes op de planning staan, maar de andere suggestie zal ik voorleggen aan de jury hier aan boord.
Groetjes! -
26 Augustus 2015 - 11:24
Linda:
Ha kerel, al met al een mooi verhaal hoor, wat betreft de recepten suggesties, tja wat moet ik nog aan Kenneth zijn tips en adviezen toevoegen??
Karin over laten komen, want dat is volgens mij een keukenprinses :-)
Jullie varen nu naar, voor jou denk ik wel. interessante oorden, hopelijk hier en daar even van boord en effies rond neuzen.
We gaan hopelijk snel weer wat van je horen.
Vanuit een warm Portugal een dikke knuffel,
Liefs je mams
-
28 Augustus 2015 - 14:45
Karin:
Hey lieve zeebonk,
Eindelijk een berichtje van mij! Werd wel eens tijd hè! Ik ben net weer begonnen met werken en dan word je een soort van opgeslokt.
Wat is het toch weer heerlijk om je verhalen te lezen joh! Je schrijft op zo'n beeldende manier, dat ik er gewoon een beetje bij ben.
Ik sta trouwens versteld van de kokkerel ideeën van mijn echtgenoot! Daar is, zoals Linda het zegt, weinig aan toe te voegen. Die wentelteefjes zijn natuurlijk wel een must en dan het liefste van suikerbrood gebakken!
Chocolade cake, appelcake zijn misschien nog lekker en niet zo moeilijk on te maken.
Lieve schat, voorzichtig met al die piraten op die woeste zee! Gelukkig ben je niet zo'n klein mannetje. Je schrikt ze vast al af met je grote lijf!
Succes met alles en ik ga weer genieten van je mooie verhalen.
O ja, en je gaat die sterrenbeelden natuurlijk wel in het Latijns leren!
Kenneth heeft het destijds zo in mijn hoofd gestampt, dat ik het nooit meer vergeet!
Het lijkt me prachtig om dat op een heldere nacht te mogen zien!
Dikke kus van Karin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
