Vier maal is scheepsrecht!

Hoi hoi, hier weer een berichtje van Roy,

Inmiddels al weer twee weken verder sinds me laatste bericht en ook alweer op de helft van de stage. In de afgelopen twee weken is er natuurlijk weer veel gebeurd en heb ik ook weer onwijs veel te vertellen. Ik snap dat jullie allemaal onwijs nieuwsgierig zijn over hoe het met de deur is die ik onder handen heb genomen. Maar jullie moeten nog even wachten, eerst heb ik wat anders te vertellen.

Een aantal dagen voordat we Gladstone zouden aanlopen ben ik maar eens gaan oefenen met het manoeuvreren van onze blokkendoos. Zonnebrilletje op, muziekje aan en een gladde zee. Toen ik opeens in die gladde zee witte schuimkraagjes op me af zag komen. Maar omdat het windstil was vond ik dit een beetje apart. Toen die schuimkraagjes wat dichterbij waren zag ik dan eindelijk wat het was, dolfijnen! Ja hoor, Dolfinarium was er niks bij. Een hele school dolfijnen kwam even voorbij zetten, onwijs leuk om te zien natuurlijk. En dat bij mijn eerste vaarles! Maar ik heb het schip veilig de haven in gestuurd en we drijven nog. Goede zaak lijkt me.

Een aantal dagen later was ik dan nog steeds bezig met het maken van die geweldige deur, toen de eerste stuurman op me af kwam stappen en zei dat hij me hulp even nodig had. Ik er natuurlijk braaf achteraan wat je al leerling moet doen. Vervolgens kwamen de derde machinist en de andere leerling er ook aan toen wist ik al hoe laat het was. We stonden namelijk in de vuilverbrandingskamer, een oven die vol staat te branden en twee leerlingen. Toen ik de officieren de deur achter ons zag sluiten en ik het slot dicht hoorde gaan wist ik dat we vandaag Neptunus zouden hebben. Eindelijk dan, viermaal is scheepsrecht. Na twee en een half uur in een kamertje gezeten te hebben met een oven die op 700 graden staat te branden werden we er dan eindelijk uitgehaald. Maar niet voordat we onze speciale op maat gemaakte overalls hadden aangetrokken en een brief aan Neptunus hadden geschreven.

Daarna zijn we geblinddoekt naar het dek gebracht waar we beiden in een schandpaal werden gehangen wachtend op hoe de kwade Neptunus zou reageren, we waren namelijk allebei al meerdere keren illegaal de evenaar over gegaan natuurlijk. Na diversen opdrachten met onder andere het drinken van Tabasco, vol gesmeerd te worden met vet en een kruipbaan vol met smerige zooi hadden we dan eindelijk ons certificaat verdiend en een mooi kapsel natuurlijk. Onder het de opdrachten is er namelijk verschillende keren de schaar in ons haar gezet. Maar nu mag ik mezelf dan wel officieel The Hammerhead Shark noemen. Als alles volbrengt dan is het namelijk gebruikelijk dat je naar vis wordt vernoemd, hier bij dus de mijne.

Natuurlijk moesten we nog wel een week met het geweldige kapsel lopen die ze ons gegeven hadden. En wat een mazzel dat er net een filmploeg aan boord kwam in de haven voor wat promotie materiaal. Volgends mij sta ik er geweldig op met dat kapsel. Gelukkig mocht het er halverwege de week allemaal af en loop ik rond met een heerlijk kort koppie in dit warme weer.

Tussen het laden door is er wat bemanning gewisseld, dus we zijn wat jongens kwijt maar hebben er weer nieuwe voor terug gekregen. Toch jammer dat van sommige afscheid moet nemen, we hadden een onwijs leuke groep. Het wordt toch een beetje je familie aan boord waar je de hele dag mee optrekt en alles met elkaar mee maakt. Maar dat blijf je houden natuurlijk, ze komen en ze gaan. Maar dan ben ik toch wel een beetje jaloers als ik de jongens weer naar Nederland zie vertrekken hoor. Gelukkig kwam er deze week post van me lieve vriendinnetje binnen! Een geweldige lange brief omdat we een half jaar samen waren! Heb dan toch wel een beetje heimwee naar huis. Maar de helft is gepasseerd dus op naar de andere helft.

Het is nu dan eindelijk tijd om te vertellen hoe het met me deur staat. Het moment waar jullie natuurlijk allemaal op hebben zitten wachten. Na veel bloed, zweet en tranen is hij dan bijna af! De deur is op maat gemaakt, de eerste lagen verf zit op de deur in plaats van in me haar dit keer, weer opnieuw geïsoleerd en het mal zit er weer op. Nog even een keer schilderen als ik een paar minuutjes vrij heb en dan kan ik hem met een gerust hart achterlaten op de brug. Het was me een heel karwei maar ben dan toch trots dat hij nu echt bijna af is. Daarom zijn we met een paar gasten van boord en de klant maar uit eten gegaan, biertje gedronken en weer ouderwets gelachen natuurlijk.

Nog wat later in de week was het dan ook tijd voor mij om de kranen aan dek te leren besturen want dat had ik aan de stuurman gevraagd. Dus na een klein parkourtje gemaakt te hebben met helmen konden we beginnen. Beetje zigzaggen, slingeren en hijsen. Toch wat lastiger als je zelf moet doen moet ik zeggen, maar wel weer super leuk. Na het schip gisteravond nog zeeklaar gemaakt te hebben zijn we dan vanmiddag vertrokken. Gladstone laten we achter ons en we zetten koers richting Singapore. Het zwembad is inmiddels aan dek getoverd dus nu is het alleen nog wachten tot we op zee zitten en we het vol kunnen gooien met het heerlijke blauwe warme zeewater.

Inmiddels ben ik ook weer verhuisd naar de machinekamer en ga ik me daar proberen nuttig te maken. Dit was het weer voor vandaag en tot de volgende!

Ajuus