Zo gek als een deur!

Een heel goede morgen allemaal,

Voor de vroege vogels dan, ik kan me namelijk niet voorstellen dat er iemand is die op dit tijdsstip op zijn vrije zondagmorgen al wakker is.

Inmiddels ben ik bijna twee maanden van huis en word ik steeds meer een echte piraat! Wilde bos met haar, want Neptunus is nog steeds niet langs geweest en een flinke baard. Afgelopen zaterdag zou de beste man een bezoekje komen brengen maar helaas door het slechte weer is het er weer niet van gekomen. Ik dacht dat het gezegde drie maal is scheepsrecht nu wel op zou gaan in de zeevaart, maar helaas. Dus ik ben ondertussen maar aan het bedenken of ik me haar ga invlechten of een staartje ga nemen. Want ik ben aardig op weg voor deze coupes. Ik heb ook meteen maar een paar lokken van me haar blauw geverfd nu ik toch bezig ben. Ik heb namelijk van de stuurman een eigen project gekregen, het renoveren van de waterdichte deur op de brug. Nieuw plaatwerk maken, roest verwijderen en verven. En dat is waar het mis ging natuurlijk. Het verven, want door het slechte weer was het schip nogal aan het schommelen en slingeren en dat kwam niet ten goede van de kwaliteit. In plaats van de dingen die ik moest verven heb ik ook maar op sommige plekjes het kozijn meegepakt. Niet helemaal de bedoeling, maar mooi blauw is niet lelijk heb ik al tegen de kapitein gezegd. Zo ben ik ook aan me nieuwe kleurtje in me haar gekomen. Ik zat iets te dicht op het schilderwerk en het schip ging iets sneller slingeren dan ik verwachte. Dus vol met me giechel in het net geverfde stuk! Dat kan er natuurlijk maar weer één overkomen.

Maar goed, we hebben een paar verstekelingen meer aan boord zijn we achter gekomen. Een viertal duifjes, Chinezen duifjes wel te verstaan. Toen ik een middag met de kapitein, de derde- en twee officier op de brug aan het werk was kwamen twee van die brutale mormels de brug even verkennen. Dus de tweede en derde officier erachter aan, kruipend, rennend, tjilpend en zelfs met eten. Uiteindelijk hebben we de beestjes een plekkie gegeven op de brug vleugels. Hier zijn ze voorzien van water en voer, inmiddels ook een berg stront kan ik je vertellen. En natuurlijk zitten die vogels weer net voor de deur waarmee ik aan het werk ben, dus ik moet uitkijken waar ik loop als we geen platte duifjes willen.

Maar ik zei al dat we weer slecht hadden, er zijn namelijk een paar tyfoons bij gekomen. Gelukkig kunnen we er elke keer net voor of achter langs, maar het vertraagd de boel wel enorm. We komen nu al een dag of 1,5 later in Gladstone aan. Maar hierdoor heb ik er taak bij gekregen tijdens mijn wacht ’s ochtends. We krijgen namelijk weerberichten binnen over de verschillende tyfoons en het is aan mij om deze te bekijken en ze in te de kaart weer te geven. Dit naast mijn andere taken die ’s ochtends te doen heb. Gelukkig gaat alles me al wat sneller af, wat me de eerste dagen de hele wacht kostte heb ik nu binnen een uur gedaan. Dan is er dus nog tijd over voor een extra bak koffie en een goed gesprek in de luie stoel met de stuurman. Voor de geïnteresseerde zal ik even snel vertellen wat er allemaal moet gebeuren tijdens me wacht.

Natuurlijk gaan we niet aan het werk voordat we koffie hebben, dus ik kom om iets voor 6 uur op de brug aan begin meteen met het maken van een bakkie pleur! Vervolgens loop ik door naar de radar om te kijken of we nog omliggend verkeer hebben waar we rekening mee moeten houden. Tijdens me bakkie zoek ik in het weerbericht op wat op onze koers, vaart en positie betrekking heeft en zet ik het in de kaart. Na dit gedaan te hebben ga ik de zon peilen, als die er tenminste is. Met deze gegevens kan ik dan de fouten bepalen die we hebben in ons kompas. De uitkomsten schrijf ik in het journaal samen met wat andere gegevens over wat er allemaal tijdens de wacht is gebeurd. Na de wacht overgedragen te hebben aan de kapitein is het dan tijd voor me twee bruine geroosterde broodjes en me stukkie fruit voordat ik weer aan de bak ga op het dek.
Het tweede verslag is ondertussen af en die is door me mentor aan boord goed gekeurd dus nu is het afwachten wat school er van vind. Ondertussen ben ik al weer hard aan het werk aan me laatste verslag, de reisvoorbereiding. Die zal ik gaan maken van Singapore naar Dampier, Australië.

Fijne vakantie allemaal, die deze dan hebben tenminste en groetjes aan iedereen!