Geduld wordt beloond!

Aangekomen in het land van de leeuw heb ik weer eens veel meegemaakt natuurlijk. Na een overtocht van Down Under naar Singapore die zo rustig was dat ons aquarium aan boord nog met net zoveel water aangekomen is dan dat we zijn vertrokken lig ik dan al een week in de haven van Singapore. Om precies te zijn Tuas. Na een dag ten anker te hebben gelegen samen met het zusterschip waarmee we samen vanuit Gladstone deze kant zijn opgestormd begon het avontuur. We gingen namelijk het dok in, maar natuurlijk omdat een ander schip van de floot Jumbo op ons plekje lag moesten we wachten. Een ding kan ik je vertellen, het dok in mogen is heeeeeeel veel wachten. Maar na een groot deel van onze floot voorbij gekomen te zien hebben werd er eindelijk aanstalten gemaakt tot dokken. Met sleepbootjes die nog meer kleuren hadden dan de regenboog en minder vermogen dan de snorfiets van de buurvrouw is het dan toch gelukt. We lagen op de blokken in het begin van de middag en de dokking kon beginnen. De klant verplicht ons namelijk een schoon onderwaterschip te hebben voordat we aan het volgende project mogen beginnen. We laden namelijk een 1200 ton zware soort boei die bedoeld is voor het transporteren van olie naar een drijvend opslag schip. Dat schip is hier ook nog verder in aanbouw en ligt naast ons. Een giga tanker van ruim 250 meter lang waar dag en nacht aan geknutseld wordt op de werf. Mooie foto’s komen dus mee naar huis, ook van het schip dat op de blokken ligt natuurlijk. Super gaaf om het schip op het droge te zien.

Tijdens het dokken en laden bevind ik mij nog in de machinekamer, daar moest natuurlijk nog het een ander voorbereid worden voor de dokking. We moesten namelijk een paar slangen aansluiten op de brandblusleiding voor koelwater toen een van de pijpen verstopt zat. Slang eraf en natuurlijk met grof geweld tegen die pijp aan duwen. Het motto: een groot probleem is een grote hamer, ging hier goed op en na de enige inspanning was de verstoppen eruit. Maar dat lag op dat moment samen met een paar liter zeewater in de machinekamer. De afsluiter stond namelijk nog open, niet zo slim. En dit keer was het niet eens mijn fout!

Maar eenmaal weer in de haven betekend het ook dat we weer van crew gaan wisselen. En zo hebben we bijna een volledige nieuwe crew aan boord en kan het kennismaken weer gaan beginnen. Een nieuwe Belgische machinst, dus ik kan ook me Vlaams nog even onder handen nemen. Amai, zo hebben we ook een nieuwe chef, kan ontzettend lekker koken en dat komt dus niet ten goede van de taille. Had de vorige chef nog het motto: een dag geen kip is een dag niet geleefd, heeft deze: des de meer pannen op tafel is beter, volgens mij. Overal pannetjes en dingetjes, hij maakt er een echt feestje van. Zelf hebben we er ook een beetje een feestje van gemaakt. Mijn lieve moedertje had ons namelijk pepernoten, hagelslag en nog veel meer lekkere dingetjes opgestuurd. Dan worden de grote mannen weer kinderen en zitten ze allemaal met een handje pepernoten aan de bar.

Natuurlijk hebben we ook nog even de stad van dichtbij bekeken. Wat een geweldige stad, groen, schoon en groot! Maar ook voor een biertje zit je hier goed, Clarke. Een buurt van Singapore waar de terassjes aan het water liggen en in elke kroegje live muziek staat! En natuurlijk konden de wereld beroemde Orched Towers niet uitblijven voor een bezoekje. Maar Tim en ik wilde de stad ook nog eens bij daglicht bekijken dus zijn we op onze vrij zondag maar cultuur gaan snuiven. En er moesten weer wat inkopen voor het schip gedaan worden en dat was de bemanning wel bevallen de vorige keer wat we hadden meegenomen dus dit keer moesten we ook maar gaan. In een wolkenkrabber vol met alleen maar telefoons, computers, stereo, camera’s en alles wat duur is hebben we ons mooi uit kunnen leven. Ook kon een kort bezoekje aan China Town niet uitblijven, alle troep die je niet wilt maar toch koopt is hier natuurlijk te vinden. Geweldige ervaring om gezien te hebben en zeker waard om ooit nog een keer terug te komen. Er is nog veel meer te zien dan dat je in 1 dag doet.

Inmiddels zit ik ook al weer op 3 maanden van huis en nu begint de heimwee toch wel een beetje toe te slaan. Merk ook wel dat e batterij een beetje leeg begint raken. Kom moeilijker me bed uit en kan af en toe in de middag een extra dutje wel gebruiken. Nog even doorbijten dus, op naar de volgende havens en dan door naar huis. De volgende haven wordt Dampier, Australie en ik zal bij vertrek uit Singapore weer op de brug aan de slag gaan. Ik heb namelijk de reis naar Dampier voorbereid en zo als het er nu naar uit zit gaan we hem ook nog voor het grootste deel op mijn gegevens varen. Maar eerst zullen we nog zeker een paar dagen aan de kade liggen in Tuas, de lading is nog niet klaar en we lopen dus al wat vertraging op. Maar geduld moeten we hebben natuurlijk. Maar goed, aan al het leuks komt een eind en zo dus ook aan deze blog. Hopelijk hebben jullie er weer van genoten wat ik allemaal te vertellen had. Ik houd jullie namelijk graag op de hoogte! Het is trouwens moeilijker om hier foto’s te uploaden dus dat zal ik via Facebook doen.

Groetjes vanuit een lekker warm maar vochtig Singapore en succes met de regenlaarzen en paraplu’s in jullie koude landje.

Roy