Back in China again

Ola ola,

We zijn weer een week verder en een week wijzer. Het slechte weer heeft gelukkig ze koffers gepakt waardoor ik toch nog een schoonheidsslaapje kon houden. Maar dat was niet elke nacht zo, dat vonden ook een paar andere crew members zo. Ik heb namelijk een nacht me matras uit me bed gehaald en overdwars in me hut gelegd, in de hoop dat het minder zou slingeren en stampen .Dat dachten een paar andere jongens ook en die hebben heerlijk geslapen. Ik heb alleen een hut van 1,5 meter breed, dus lekker slapen is anders. Voor die avond er op had ik een mooi plan bedacht, ik zoek een andere slaapplek. Hoorde namelijk dat een matroos die avond op de bank in de messroom had liggen pitten dus der ging een lichtje bij mij branden. Ik had allerlei verschillende plekken bekeken waar ik me dekentje uit kon werpen maar nee hoor. Overal waar ik wilde slapen zat een alarm van de machinekamer. En aangezien we een separator hebben die vooral ’s nacht nogal kuren heeft was dit ook niet bevorderlijk voor mijn nachtrust. Het werd dus gewoon weer me claustrofobische hutje. Nu een paar dagen verder heb ik alle verloren slaap weer ingehaald en ben weer vol met energie. En dat het ik ook zeker nodig want vanaf maandag ben ik weer aan het dek te vinden. Mijn eerste maanden in de herrie zit erop en ik vond het geweldig. Echt wel mijn ding denk ik!

Afgelopen week is er natuurlijk nog veel meer gebeurd op de dobberende schuit van Jumbo. Zo was een van de dagen de derde machinist jarig en dat moest natuurlijk gevierd worden. De chief en twee machinist hebben ’s morgens de controle kamer versierd met zelfgemaakte slingers en een boel condooms, je moet wat! Allemaal een feesthoedje op en aan de champagne, ik weet ergere dingen te bedenken om 8 uur. ’s Avonds in de bar een lekker biertje en een babbeltje doen natuurlijk, onwijs gezellig.
Tijdens mijn wekelijkse veiligheidsrondje op vrijdag wilde ik net beginnen met het testen van de lifeboat’s toen de andere leerling ze hoofd even om de hoek stak. Hij was zich aan het vervelen dus hij kwam mij wel even helpen. Dus wij die boot in en alle handelingen uitvoeren die moesten gebeuren, maar ondertussen had hij het raampje opengezet om het even wat door te laten tochten. Maar natuurlijk na dat we klaar waren is dit raampje niet meer dicht gedaan. Dit was een dag voordat het zo hard begon te regenen en stormen. De lifeboat had dus een beetje water gevangen om het maar niet te overdrijven. Dit heeft ons allebei een doos bier gekost in de bar.

Gisteren waren we dan weer in het altijd gezellige China natuurlijk. Maar we lagen ten anker en wil in Huangdoa. We moesten hier namelijk wat hijsgerei overladen naar een bootje die het vervolgens weer naar het zusterschip zou brengen in de haven iets verderop. Ik heb de dekkranen van het schip gespot maar een bezoekje kon er helaas niet vanaf. Er moest weer hard gewerkt worden, we moesten namelijk ook nog bunkeren. Om precies te zijn heel veel bunkeren, meer dan 1000 m3 brandstof. En dat duurt wel even als het op zijn Chinees moet, dat gaat net niet emmer voor emmer. En het werd allemaal nog leuker toen de bunkerboot pas om 8 uur ’s avonds aan kwam, het werd dus nachtwerkt voor de witte brigade van de machinekamer. Na een normale werkdag en een bunkerwacht mocht ik dan eindelijk me bed in om 11 uur. Inmiddels heb ik uit me raam gekeken en zie ik dat we weer onderweg zijn naar de volgende haven dus alles is gisteravond prima verlopen.

Morgen ochtend zullen we deze haven aandoen en dan gaan we weer laden. Gelukkig is het wat minder warm, eigenlijk is het zelfs koud als de zon niet schijnt ahaha, altijd wat te klagen natuurlijk!

Ondertussen is me eerste verslag goedgekeurd door school en me tweede is ook al weer bijna klaar, nog een paar regels toevoegen en dan hoop ik deze ook op te kunnen sturen.

Dus ik ga snel weer typen, groetjes allemaal!

Doei doei